In het kader van de Week tegen Eenzaamheid van 1 t/m 8 oktober hebben wij tijdens de conversatieles en de creatieve ochtend in die week aandacht besteed aan het thema ‘Eenzaamheid in Coronatijd’.
Tunny Jongejan-Maat heeft een verslag gemaakt van de bijeenkomst op woensdag 7 oktober in Buurtcentrum Oosterpark:
Verslag van gesprek met de vrouwen van De Bloem op woensdag 7 oktober in Buurtcentrum Oosterpark.
Thema: Eenzaamheid in Corona tijd.
Vraag:
Hebben jullie je eenzaam gevoeld in Coronatijd?
Antwoord 1: ik voel me altijd eenzaam in dit land, als ik alleen thuis ben. Ik mis mijn familie. In Coronatijd konden we niet naar onze eigen familie in Marokko.
Antwoord 2: ik heb geen familie in Nederland. Iedereen is in Marokko,. Ik heb heimwee.
Antwoord 3: ik heb wel contact met de familie van mijn man. We gaan samen boodschappen doen.
Antwoord 3: (vrouw uit Roemeniƫ) mijn vader/man is in Roemeniƫ. Mijn zoon is hier. Soms hebben we telefonisch contact.
Antwoord 4: ik was/ben niet eenzaam, mijn familie is hier in Amsterdam.
Wat hebben jullie geleerd? Wat wil je leren?
Antwoord 5: ik wil Nederlands praten.
Opmerking docent: ik ben soms ook eenzaam, mijn kinderen hebben het druk, maar je kunt met je buren praten of andere aardige mensen om je heen verzamelen. Ik heb een oude buurvrouw geadopteerd tijdens Corona. Ik kook soms voor haar en we drinken samen koffie.
Afifa: het is belangrijk om te proberen alleen te leven in je huis. Je kunt vrijwilligers werk gaan doen b.v. Maar tijdens Corona was alles dicht: het buurthuis, de markt?
Het is belangrijk, dat we proberen te voorkomen, dat mensen depressief worden. Vrouwen komen hier(in het buurtcentrum) om andere vrouwen te ondersteunen. Vrijwilligers werk geeft voldoening.
Tijdens corona: in het begin durven mensen bijna niet naar buiten te gaan. Het geloof speelt een grote rol. Je voelt je sterk, je hebt houvast. We moeten leven, ziek zijn en dood leren accepteren. Je gaat terug naar je basis, naar wat je nodig hebt. Eerlijk zijn, niet roddelen, dat is belangrijk.